به گزارش پایگاه خبری بازتاب تبریز، گرمای زیاد می‌تواند اثرات منفی جدی بر بدن انسان داشته باشد. در میان این آثار، کاهش عملکرد شناختی مانند تمرکز، حافظه و پردازش اطلاعات از مهم‌ترین پیامدهای آن است. کودکان و نوجوانان که در سن یادگیری قرار دارند، ممکن است بیش از سایر گروه‌ها تحت تأثیر این مسئله قرار بگیرند. عملکرد ضعیف تحصیلی می‌تواند بر آینده تحصیلی، شغلی و اجتماعی آن‌ها تأثیر بلندمدت بگذارد.
در سال‌های اخیر، بسیاری از مطالعات به بررسی اثر گرما بر یادگیری در شرایط موقتی و کوتاه‌مدت پرداخته‌اند. اما با افزایش دمای جهانی ناشی از تغییرات اقلیمی، نگرانی‌ها در مورد تأثیر طولانی‌مدت گرما بر دانش‌آموزان بیشتر شده است. ما هنوز نمی‌دانیم قرار گرفتن مداوم در معرض گرما تا چه اندازه می‌تواند یادگیری دانش‌آموزان را به خطر بیندازد. لذا بررسی علمی و گسترده این موضوع به‌عنوان یکی از اولویت‌های تحقیقاتی مطرح شده است.
در همین راستا، محققانی از مؤسسه فناوری سلطنتی ملبورن و دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا، تحقیق جامعی را انجام داده‌اند. آن‌ها در این تحقیق با بررسی منابع علمی موجود، تلاش کرده‌اند تا تصویر روشنی از تأثیر تجمعی گرما بر توانایی شناختی دانش‌آموزان ارائه دهند.
برای این منظور، پژوهشگران به تحلیل هفت مطالعه پرداخته‌اند که داده‌های نزدیک به ۱۴.۵ میلیون دانش‌آموز در ۶۱ کشور را شامل می‌شود. در این مطالعات، ارتباط بین میزان قرارگیری دانش‌آموزان در معرض گرما و نتایج تحصیلی آن‌ها بررسی شده است. هدف اصلی، فهم تأثیر گرمای بلندمدت بر عملکرد یادگیری بوده است.
بر اساس این تحلیل، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض گرما به‌طور قابل توجهی یادگیری دانش‌آموزان را کاهش می‌دهد. این کاهش بیشتر در درس‌هایی با پیچیدگی بالا مانند ریاضی دیده می‌شود تا در موضوعات ساده‌تر مانند خواندن. فقط یکی از هفت مطالعه تأثیر گرما را ناچیز دانسته و سایر مطالعات همگی ارتباط منفی قابل‌توجهی را گزارش کرده‌اند.
همچنین یافته‌های فوق که در نشریه علمی PLOS Climate منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که دانش‌آموزان ساکن مناطق کم‌درآمد بیشتر در معرض خطر هستند. دسترسی کمتر به سیستم تهویه، نداشتن کولر در خانه یا مدرسه، و نداشتن امکانات جبرانی مانند کلاس‌های تقویتی از دلایل اصلی این تفاوت هستند. این مسئله نابرابری آموزشی را تشدید کرده و آینده کودکان در این مناطق را تهدید می‌کند.
از سوی دیگر، تطبیق‌پذیری با گرما از طریق عادت‌پذیری بدنی یا افزایش استفاده از تهویه هوا تا حدی توانسته اثرات منفی را کاهش دهد. با این حال، این گزینه‌ها نیز برای خانواده‌های کم‌درآمد در دسترس نیستند، که نابرابری را عمیق‌تر می‌کند.
اهمیت این یافته‌ها در آن است که کاهش توانایی شناختی نسل جوان می‌تواند آینده اقتصادی و اجتماعی کشورها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر چاره‌ای اندیشیده نشود، پیامدهای فرهنگی، اقتصادی و انسانی تغییرات اقلیمی می‌تواند دامنه‌دار و بلندمدت باشد، به‌ویژه برای کشورهایی که بیشتر در معرض گرما هستند و منابع کافی برای مقابله با آن ندارند.
انتهای پیام/
