به گزارش پایگاه خبری بازتاب تبریز، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در اولین سفر رسمی خود به پاکستان در اوسط آبانماه سال گذشته به پدیده تروریسم مرزی و ارتباط آن با رژیم صهیونیستی اشاره داشت.
سید عباس عراقچی گفت: ایران و پاکستان به ارتباط نزدیک گروهک‌های تروریستی (جیش الظلم) و رژیم صهیونیستی باور دارند و نشانه آن همزمانی اقدام تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی و فعال شدن گروه‌های تروریستی بود و تصمیم گرفتیم به اقدامات خود در برابر این گروهک‌های تروریستی شدت ببخشیم.
تهران و اسلام‌آباد همواره یک موضع هماهنگ درخصوص همدستی طرف های ثالث و نیروهای فرامنطقه‌ای برای تخریب صلح و ثبات راهبردی در مرزهای دو کشور همسایه داشته و بر همین مبنا سازوکارهای همکاری امنیتی، سیاسی و اقتصادی را برای سرکوبی مخلان امنیت تقویت کرده‌اند.
روز گذشته (چهارم مرداد) ملت ایران بار دیگر شاهد جنایت تازه‌ای از سوی تروریسم نیابتی زیر لوای رژیم صهیونیستی و دشمنان امنیت و وحدت جمهوری اسلامی بود؛ جایی که در حمله تروریستی به دادگستری سیستان و بلوچستان در زاهدان ۶ نفر شهید و ۲۲ نفر مجروح شدند.
اهداف استعماری رژیم صهیونیستی
با این حال تازه‌ترین اقدام آمریکایی-صهیونیستی حاکی از راه اندازی پروژه مطالعات بلوچستان برای بهره‌برداری از جریانات تروریستی و به اصطلاح جنبش‌های آزادی بخش است.
الجزیره در این خصوص گزارشی را درباره اهداف استعماری رژیم اسرائیل برای جذب نیروهای شورشی در مرزهای ایران و پاکستان با هدف دستیابی به منافع ژئوپلیتیکی منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: در حالی که [رژیم] اسرائیل با حمله بی‌دلیل خود به ایران با صدای بلند بر طبل جنگ کوبید، یک روز قبل از آن یک خبر کوچک اما مهم، تقریباً بدون توجه از کنار آن گذشت: اعلام یک پروژه تحقیقاتی جدید در وب سایت یک اندیشکده مستقر در واشنگتن دی‌سی.
در ۱۲ ژوئن امسال، موسسه تحقیقات رسانه‌ای خاورمیانه (MEMRI) از راه‌اندازی پروژه مطالعات بلوچستان خبر داد. نکته قابل توجه این است که علاوه بر اشاره به فراوانی منابع طبیعی سرزمین بلوچستان مانند نفت، گاز، اورانیوم، مس، زغال سنگ، عناصر خاکی کمیاب و دو بندر عمیق گوادر و چابهار»، بیانیه این موسسه آمریکایی با معرفی این منطقه به عنوان پایگاه عالی برای مقابله و کنترل ایران، اقدامات هسته‌ای آن و روابطش با پاکستان، ضرورت این پروژه را توجیه کرده است.
الجزیره نوشت: این اندیشکده که در ابتدا در سال ۱۹۹۸ تأسیس شد، به طور مداوم دستور کار طرفداری از [رژیم] اسرائیل را ترویج کرده و بنیانگذار آن نیز یک سرهنگ صهیونیستی به نام ایگال کارمون است که بیش از ۲۰ سال در واحد اطلاعات نظامی [رژیم] اسرائیل خدمت کرده است.
علاوه بر این، موسسه مطالعات رسانه‌ای خاورمیانه حداقل از سال ۲۰۱۲ به طور «غیررسمی» در جمع‌آوری اطلاعات برای [رژیم] اسرائیل مشارکت داشته است.
با توجه به این سابقه، ایجاد به اصطلاح «پروژه مطالعات بلوچستان» توسط موسسه آمریکایی را می‌توان نشانه‌ای از تلاش [رژیم] اسرائیل برای جذب شورشیان بلوچ علیه ایران و پاکستان برای اهداف ژئوپلیتیکی [رژیم] اسرائیل دانست.
بیانه موسسه مطالعات رسانه‌ای خاورمیانه در مورد پروژه مطالعات بلوچستان مملو از تناقضات منطقی و اطلاعات نادرست در مورد واقعیت استثمار و مقاومت در بلوچستان است. به عنوان مثال، وب‌سایت این موسسه با تمرکز بر این واقعیت که کشورهای ایران و پاکستان در حال حاضر در حال مبارزه علیه جریان شورش در بلوچستان هستند، از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که درک کند که به اصطلاح بلوچستان متحد طبیعی غرب است.
در ادامه این گزارش آمده است: تمایل [رژیم] اسرائیل به حمایت از جریانات تجزیه طلب، راه‌های جدیدی را برای تقویت نفوذ آن در منطقه وسیع‌تر غرب آسیا باز می‌کند. اعلام حمایت آشکار از جریان تجزیه به [رژیم] اسرائیل اجازه می‌دهد تا با گروه‌های جدایی طلب در مناطقی مرزی ایران و پاکستان، روابط برقرار کند.
با توجه به هدف رژیم اسرائیل مبنی بر مهار و درهم شکستن مقاومت فلسطینیان، حمایت از چنین گروه‌هایی صهیونیست ها را قادر می کند تا به طور فعال تلاش‌ها برای ایجاد همبستگی فراملی برای فلسطینیان را تضعیف کنند.
الجزیره نوشت: هرگونه اقدام [رژیم] اسرائیل در قبال بلوچستان، همکاری استراتژیک آن با برخی از متحدانش در جنوب آسیا یعنی هند را نیز تقویت خواهد کرد، و این یکی از عوامل اصلی پیشبرد به اصطلاح پروژه مطالعات بلوچستان تلقی می شود.
به گزارش ایرنا، سناتور انوار الحق کاکر نخست وزیر سابق پاکستان اوایل تیرماه امسال طی مصاحبه اختصاصی با خبرنگار ایرنا در اسلام‌آباد اظهار داشت که برخی‌ها در شبه قاره و برخی دیگر به ویژه رژیم اسرائیل از عوامل دخیل در بی ثباتی ها در مناطق مرزی ایران و پاکستان پشتیبانی می کنند. لذا ما دشمن آشکار داریم.
وی که خود متعلق به ایالت بلوچستان است، تاکید کرد: نباید فضا برای بازیگران غیر دولتی فراهم شود بلکه هر دو کشور (ایران و پاکستان) نیازمند تقویت ارتباطات و تعامل بین دستگاه های کشوری و عوامل کشوری هستند تا بتوانند ثبات را در داخل کشورهای خود حفظ کنند.
