یادداشت سردبیر بازتاب/
در روزهایی که کشور بیش از هر زمان دیگر نیازمند همبستگی ملی و وحدت مذهبی است، صداوسیما با عملکردی پر از اشتباهات پرهزینه، عملاً به یکی از عوامل تنش‌آفرینی مذهبی تبدیل شده است. این اتفاقات به‌ویژه در دوره مدیریت پیمان جبلی و وحید جلیلی چهره‌ای نگران‌کننده به خود گرفته‌اند؛ چهره‌ای که برخی آن را نه صرفاً ناشی از ضعف مدیریتی، بلکه نشانه‌ای از نفوذ جریان‌های خاص در رسانه ملی می‌دانند.
توهین آشکار به مقدسات اهل‌سنت؛ اشتباهی یا اقدامی هدایت‌شده؟
در یکی از برنامه‌های اخیر شبکه یک، اظهاراتی پخش شد که بی‌پرده به مقدسات اهل تسنن توهین کرده بود. این اظهارات که هیچ جایگاهی در چارچوب وحدت اسلامی و سیاست‌های اعلامی نظام ندارد، موجی از نارضایتی در میان برادران اهل سنت ایجاد کرد. این موضوع نه تنها از نظر اعتقادی، بلکه در سطح سیاسی و امنیتی نیز بسیار پرهزینه بود.
آیا چنین محتوایی که ازقضا پخش زنده نیز نبود بدون نظارت دقیق و با چراغ سبز مدیران پخش شده؟ اگر نه، پس ضعف در کدام بخش باعث شده چنین سخنانی از آنتن رسانه ملی پخش شود؟ پاسخ به این پرسش ساده نیست، اما وقتی با دومین خطای عجیب و تامل‌برانگیز مواجه می‌شویم، ماجرا شکل دیگری پیدا می‌کند.
تعریف از خلیفه اول اهل‌سنت در سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع)
در روزی که شیعیان جهان در سوگ شهادت ششمین امام خود، امام جعفر صادق علیه‌السلام به سر می‌بردند، شبکه نسیم صداوسیما در اقدامی عجیب، برنامه‌ای پخش کرد که در آن به تعریف و تمجید از ابوبکر، خلیفه اول اهل‌سنت پرداخته شد. آیا این هم تصادفی بود؟ در کشوری که تقویم رسمی، مناسبت‌های مذهبی و دینی را با دقت ثبت کرده، و صداوسیما هم برای هر روز تقویم مناسبت‌ها دارد، چگونه چنین خطای آشکاری رخ می‌دهد؟ آیا نباید احتمال عامدانه بودن این رفتار را جدی گرفت؟
نشانه‌های نفوذ یا بی‌کفایتی مدیریتی؟
اگر این اتفاقات را صرفاً اشتباه بدانیم، نشان از یک بی‌کفایتی ساختاری عمیق در رده‌های مدیریتی رسانه ملی دارد. اما اگر این‌ها را به‌هم پیوند داده و در کنار سوابق دیگر ببینیم، آن‌گاه با پرسش تلخی مواجه می‌شویم: آیا درون صداوسیما، جریانی در حال تخریب عمدی وحدت مذهبی است؟ همانطور که برخی از ائمه جمعه نیز در خطبه های خود تلویحا به این موضوع اشاره نمودند.
هر کدام از این سناریوها ـ چه نفوذ و چه بی‌لیاقتی ـ به یک نقطه ختم می‌شود: مدیریت ضعیف و ناکارآمد جبلی و مدیران تحت‌امر او. مدیریتی که نه تنها نتوانسته رسانه ملی را در خدمت مصالح ملی و انسجام اجتماعی قرار دهد، بلکه آن را به ابزاری برای تخریب وحدت و تحریک افکار عمومی بدل کرده است.
لزوم ورود نهادهای نظارتی و امنیتی
در شرایطی که دشمنان بیرونی به دنبال دامن زدن به شکاف‌های مذهبی هستند، چنین اشتباهات پرهزینه‌ای، مصداق ریختن آب در آسیاب دشمن است. اکنون وقت آن رسیده که نهادهای نظارتی و امنیتی، با دقت و سرعت به بررسی این وقایع بپردازند و اگر ردپای نفوذ یا جریان‌های خاص دیده می‌شود، با آن‌ها برخورد قاطع صورت گیرد.
خاتمه
اعتماد عمومی سرمایه‌ای است که به‌سختی به دست می‌آید و به‌راحتی از دست می‌رود. صداوسیما باید بداند که دیگر نمی‌تواند با یک عذرخواهی ساده از کنار چنین اشتباهاتی بگذرد. مردم آگاه‌اند، و مطالبه‌گر. امروز مطالبه آن‌ها شفافیت، صداقت و اصلاح فوری ساختار فشل رسانه‌ای کشور است.
محمدامین رضایی
