فیلترینگ عامل نا امنی داده در شبکه های داخلی

اختصاصی_ فیلترینگ اینترنت، به ‌ویژه زمانی که بدون در نظر گرفتن ملاحظات فنی و اجتماعی اجرا شود نه ‌تنها کارایی لازم را نداشته بلکه می‌تواند به شکل ناخواسته‌ای امنیت ملی، حریم خصوصی کاربران و حتی پایداری زیرساخت ‌های دیجیتال کشور را تهدید کند.
در این تحلیل، به بررسی دقیق پیامد های امنیتی ناشی از فیلترینگ و نقش فیلترشکن ‌های رایگان در افزایش تهدیدات سایبری خواهیم پرداخت.
۱. فیلترینگ و افزایش تقاضا برای فیلترشکن ‌های ناامن
۱.۱. گسترش بازار سیاه VPN و فیلترشکن‌ ها
در کشورهایی که فیلترینگ شدید اعمال می‌ شود، تقاضا برای ابزارهای دور زدن محدودیت‌ها به ‌شدت افزایش می‌ یابد. این موضوع به شکل ‌گیری یک بازار سیاه گسترده منجر شده که در آن ابزارهای ناشناخته و اغلب نا امن به کاربران فروخته میشوند.
مشکل اساسی اینجا ست که بسیاری از این فیلترشکن‌ها:
– منابع مالی مشکوک دارند و ممکن است توسط گروه ‌های هکری یا حتی دولت‌های خارجی توسعه داده شده باشند.
– کنترل و نظارت داده‌ های کاربران را به خارج از کشور منتقل می‌کنند و در نتیجه اطلاعات حساس ممکن است در اختیار نهادهای نامعلوم قرار گیرد.
– اغلب از پروتکل‌ های رمزنگاری ضعیف یا مخرب استفاده می ‌کنند که خود باعث افزایش احتمال حملات سایبری می ‌شود.
۱.۲. کاهش امنیت کاربران از طریق فیلترشکن‌ های رایگان
بسیاری از کاربران به سراغ فیلترشکن ‌های رایگان می‌ روند، بدون آنکه از مخاطرات آن آگاه باشند. این ابزارها معمولاً:
– به جاسوس ‌افزار آلوده هستند و اطلاعات شخصی، رمزهای عبور و حتی داده‌ های بانکی کاربران را جمع‌ آوری می‌کنند.
– به‌ عنوان دروازه ‌ای برای ورود بد افزارها عمل می‌کنند و باعث آلودگی گسترده سیستم‌ های کاربران می‌شوند.
– شبکه‌ های کاربری را به Botnet تبدیل می ‌کنند تا در حملات سایبری، از جمله حملات DDoS به وب ‌سایت‌های داخلی استفاده شوند.
۲. فیلترینگ و تهدید امنیت ملی از طریق حملات سایبری
۲.۱. تسهیل حملات به زیرساخت ‌های دیجیتال داخلی
هنگامی که کاربران به سراغ فیلترشکن ‌های ناامن می ‌روند، دستگاه‌ هایشان به‌ صورت بالقوه در معرض انواع حملات سایبری قرار میگیرد. این حملات می‌تواند:
– وب‌سایت‌های داخلی و سرورهای دولتی را هدف قرار دهد، زیرا بسیاری از VPNها می‌توانند ارتباطات کاربران را رهگیری و از اطلاعات آنها سوءاستفاده کنند.
– امکان نفوذ به سامانه ‌های مالی، دولتی و خدماتی را فراهم کند، چرا که مسیر ترافیک اینترنت کاربران از طریق سرورهای خارجی کنترل‌ شده توسط هکرها عبور می‌کند.
– زمینه را برای حملات فیشینگ گسترده ایجاد کند، زیرا کاربران ناخواسته اطلاعات حساس خود را در صفحات جعلی وارد می کنند.
۲.۲. ایجاد بستر برای حملات مرد میانی (MITM)
فیلترشکن‌ های رایگان به هکرها اجازه می‌دهند تا با قرار گرفتن در میان مسیر ارتباطی کاربران و سرورها، داده‌های تبادل‌شده را رهگیری یا تغییر دهند. این تهدید در حوزه‌های زیر بسیار خطرناک است:
– بانکداری الکترونیکی: احتمال سرقت اطلاعات حساب بانکی و تراکنش‌ها افزایش می‌ یابد.
– خدمات دولتی آنلاین: هکرها می ‌توانند به حساب‌ های شهروندان نفوذ کنند و از اطلاعات آن‌ها سوءاستفاده کنند.
– کسب ‌وکارهای داخلی: شرکت ‌های کوچک و بزرگ به دلیل نفوذ بد افزارها و حملات سایبری با اختلالات جدی مواجه می‌شوند.

۳. تأثیر فیلترینگ بر امنیت ملی و اقتصاد دیجیتال
۳.۱. کاهش قدرت نظارت و کنترل سایبری داخلی
یکی از مشکلات اساسی فیلترینگ گسترده این است که باعث می‌شود کاربران به روش ‌های نامتعارف برای دسترسی به اینترنت متوسل شوند.
این امر سه پیامد خطرناک دارد:
– مهاجرت داده‌ ها به خارج از کشور : وقتی کاربران از VPNهای خارجی استفاده می‌کنند، ترافیک اینترنت آنها از مسیرهای نامشخص عبور می‌ کند و امکان نظارت و کنترل امنیتی برای نهادهای داخلی سخت ‌تر می‌شود.
– کاهش توانایی مقابله با تهدیدات سایبری: وقتی حجم زیادی از داده‌ ها و ارتباطات از مسیرهای غیرقابل پیش‌بینی خارج می شود، نظارت بر تهدیدات بالقوه مانند حملات سایبری و نفوذ به شبکه‌های داخلی دشوارتر خواهد شد.
– آمار های غلط و اشتباه چالش بزرگ دیجیتال مارکترها : استفاده از برنامه های VPN باعث اختصاص IPاز کشور های ارائه دهنده میشود و این یعنی آمار اشتباه از میزان استفاده کننده های بومی و منطقه ای.
۳.۲. ضربه به اقتصاد دیجیتال و کسب ‌وکارهای داخلی
فیلترینگ گسترده باعث اختلال در بسیاری از کسب‌وکارهای آنلاین و استارتاپ‌ها می‌شود.
اما از بُعد امنیتی، مشکل مهم‌ تر این است که:
– کسب‌ و کارها مجبور به استفاده از خدمات میزبانی خارجی می‌شوند که امنیت اطلاعات داخلی را کاهش می ‌دهد.
– شرکت‌های داخلی برای حفظ ارتباطات خود مجبور به خرید VPNهای نامطمئن و سرور های اختصاصی پرهزینه می‌شوند که خود عامل جدیدی برای حملات سایبری و شبکه داخلی نا امن خواهد بود.
– اعتماد کاربران به سرویس‌های دیجیتال کاهش می ‌یابد، که در نهایت منجر به کاهش سرمایه‌ گذاری در حوزه فناوری اطلاعات خواهد شد.

۴. نقد فنی و توصیه‌های جایگزین
۴.۱. فیلترینگ هوشمند به‌جای فیلترینگ گسترده
بسیاری از کشورها به ‌جای اعمال فیلترینگ گسترده، از سیستم‌ های فیلترینگ هوشمند استفاده می‌کنند که شامل:
– فیلترینگ هدفمند و دسته ‌بندی‌شده: به‌جای مسدود سازی کلی سایت‌ها، می‌توان بخش‌های مشکل‌دار را محدود کرد.
– استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته برای تحلیل محتوا: برای تشخیص محتوای مضر، بدون مسدودسازی کل دامنه ‌ها.
– ایجاد بسترهای داخلی امن برای خدمات دیجیتال: تا نیاز کاربران به استفاده از سرویس‌های خارجی کاهش یابد.
۴.۲. افزایش آگاهی عمومی درباره امنیت سایبری
یکی از مهم‌ ترین راهکارهای کاهش آسیب ‌های ناشی از فیلترینگ، آموزش کاربران درباره مخاطرات فیلترشکن‌ های رایگان و روش‌ های امن دسترسی به اینترنت است. ایجاد برنامه ‌های آموزشی امنیت سایبری در مدارس، دانشگاه‌ ها و سازمان ‌ها می ‌تواند نقش مهمی در کاهش آسیب ‌ها ایفا کند.
5. سرمایه‌گذاری در اینترنت داخلی و خدمات بومی و ایجاد رقابت سالم با پلتفرم های خارجی
سرمایه ‌گذاری در اینترنت داخلی و توسعه خدمات بومی، مزایای گسترده ‌ای برای اقتصاد دیجیتال و کاربران به همراه دارد. این اقدام می‌تواند موجب رشد صنعت فناوری اطلاعات، افزایش اشتغال‌ زایی، و کاهش وابستگی به پلتفرم‌های خارجی شود.
یکی از مهم‌ترین مزایای این سرمایه‌گذاری، تقویت اقتصاد دیجیتال و حمایت از کسب ‌وکارهای داخلی است. زمانی که زیرساخت ‌های مناسب در داخل کشور توسعه یابند، شرکت‌ های فناوری و استارتاپ‌ های داخلی فرصت بیشتری برای رشد و رقابت خواهند داشت. این امر منجر به ایجاد اشتغال و افزایش درآمدزایی در حوزه فناوری می‌شود.
علاوه بر این، توسعه خدمات بومی به کاهش هزینه‌ ها و بهبود کیفیت خدمات کمک می‌کند. وقتی داده‌ ها در داخل کشور پردازش شوند، سرعت و امنیت افزایش می ‌یابد و هزینه‌ های پهنای باند کاهش پیدا می‌ کند. همچنین کاربران میتوانند از خدماتی با کیفیت بالا و پشتیبانی بهتر بهره‌ مند شوند.
حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران نیز یکی دیگر از مزایای مهم توسعه اینترنت داخلی است. پلتفرم‌ های خارجی اغلب داده‌ های کاربران را در سرورهای خارج از کشور ذخیره می ‌کنند، که این موضوع می‌تواند از نظر امنیتی چالش ‌هایی ایجاد کند. با توسعه خدمات بومی، اطلاعات کاربران در داخل کشور مدیریت شده و کنترل بیشتری بر داده ‌های حساس وجود خواهد داشت.
ایجاد رقابت سالم با پلتفرم‌ های خارجی، زمانی مؤثر خواهد بود که خدمات داخلی از نظر کیفیت، امکانات و تجربه کاربری در سطح بالایی باشند و دسترسی به هر دو پلتفرم داخلی و خارجی بصورت عادلانه باشد.
به جای ایجاد محدودیت برای پلتفرم ‌های خارجی، تمرکز باید بر ارتقای کیفیت خدمات داخلی باشد تا کاربران به‌ صورت داوطلبانه از آنها استفاده کنند.
در نهایت، توسعه اینترنت داخلی و خدمات بومی، علاوه بر ایجاد فرصت ‌های اقتصادی، به پیشرفت فناوری و نوآوری در کشور کمک خواهد کرد. این مسیر، اگر با رویکردی شفاف و رقابتی دنبال شود، می‌تواند به جایگزینی مناسب برای وابستگی به پلتفرم‌ های خارجی تبدیل شود و زمینه‌ ساز رشد پایدار در حوزه دیجیتال باشد.

داوود ترابی