به گزارش بازتاب تبریز، در اینستاگرام، به آن‌ها «زن موفق» یا «الهام‌بخش» می‌گویند، اما بعضی پشت چهره‌های فیلترشده در نقش اینجکتور ظاهر می‌شوند: مأموران شناسایی و معرفی دختران جوان به شبکه‌های بهره‌کشی جنسی که برای هر معرفی، هزاران درهم پورسانت می‌گیرند. زندگی لاکچری، مدلینگ و آرایشگری در دبی فقط تابلویی برای جذب طعمه‌هایی‌ست که مسیر قربانی شدنشان سال‌ها قبل، در خانه و میان خلأهای عاطفی‌شان آغاز شده است.
گزارش‌ها نشان می‌دهد بیشتر قربانیان، پیشینه‌ای مشترک دارند: بی‌توجهی والدین، نبود ارتباط سالم خانوادگی، خلأ عاطفی، خشونت خانگی و فقر آموزشی. برای بسیاری، پیشنهاد کار در دبی نه فقط وسوسه مالی، بلکه فراری از خانه‌ای سرد و بی‌مهر است. خانواده ناآرام، همان حلقه مفقوده در زنجیره قاچاق دختران ایرانی است.
قاچاقچی‌ها روان‌شناسان ماهری‌اند؛ می‌دانند کجا طعمه پیدا کنند: دخترانی که دنبال تأیید، عشق یا استقلال‌اند. کسی که سال‌ها نادیده گرفته شده، با چند وعده ساده آماده عبور از خط قرمزها می‌شود: «چند ماه کار»، «درآمد بالا»، «آینده بهتر». اما پس از ورود، گذرنامه ضبط و عکس‌های جنسی گرفته می‌شود. تهدید آغاز می‌شود: «یا همکاری کن یا تصاویرت منتشر می‌شود.»/ فرهیختگان
