به گزارش پایگاه خبری بازتاب، رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به کاهش تعهدات امنیتی ایالات متحده در قبال اروپا، این پرسش را مطرح کرد که آیا قاره سبز می‌تواند در حوزه دفاعی روی پای خود بایستد؟
به گزارش شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، دولت ترامپ پیامی روشن و بی‌ابهام به اروپا ارسال کرده است: «روی پای خودتان بایستید.» در طول سه ماه گذشته، کاخ سفید سیاست خارجی چند دهه‌ای آمریکا را به عقب رانده، وعده کاهش حضور نظامی در اروپا را داده و خواستار پایان جنگ اوکراین با روسیه شده است، حتی اگر این به معنای واگذاری بخشی از خاک اوکراین به مسکو باشد.
این واقعیتی جدید است که اروپا هنوز با آن تطبیق نیافته؛ اما اکنون زمانی فرا رسیده که باید به‌تنهایی برای دفاع از خود در برابر قدرت روسیه آماده شود.
«روبرتو چینگولانی»، وزیر پیشین دولت ایتالیا و مدیرعامل کنونی شرکت تسلیحاتی «لئوناردو» به سی‌ان‌ان می‌گوید: «اروپا به‌مدت ۸۰ سال در شرایطی زیسته که صلح را بدیهی می‌دانست؛ گویی این صلح رایگان است. اکنون و به‌طور ناگهانی، پس از حمله روسیه به اوکراین، متوجه شده‌ایم که صلح باید مورد دفاع قرار گیرد.»
در میان کشورهای عضو ناتو در اروپا رقابتی تنگاتنگ برای آمادگی در برابر رویارویی احتمالی با روسیه آغاز شده است. اروپا ارتش‌هایی بزرگی دارد که می‌توانند تا حدی جای خالی آمریکا را پر کنند، اما به گزارش سی‌ان‌ان، ارتش‌های اروپای غربی برای مواجهه با بدترین سناریوها، نیازمند تزریق جدی منابع مالی و تخصص هستند.
در سال‌های اخیر، بریتانیا، فرانسه و آلمان پس از دوره‌ای از رکود در میانه دهه ۲۰۱۰، بودجه‌های نظامی خود را افزایش داده‌اند. اما تأثیر این هزینه‌ها تا چند سال آینده در میدان عمل نمایان نخواهد شد.
از پایان جنگ سرد، تعداد نیروهای نظامی، تجهیزات و آمادگی دفاعی در اروپای غربی کاهش یافته است. ارزیابی صریح مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی که سال گذشته منتشر شده، نشان می‌دهد «میزان بالای تلفات در جنگ اوکراین، نارسایی‌های فعلی ارتش‌های اروپایی را به‌شدت نمایان کرده است.»
در مقابل، کشورهایی که در همسایگی روسیه قرار دارند، با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند. دولت ترامپ لهستان را نمونه‌ای از خودکفایی معرفی کرده است. «پیت هگست»، وزیر دفاع ایالات متحده در نخستین دیدار دوجانبه اروپایی خود در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، در ورشو گفت: «ما لهستان را شریک نمونه در قاره اروپا می‌دانیم؛ کشوری که نه‌تنها در دفاع از خود، بلکه در دفاع جمعی و دفاع از قاره سرمایه‌گذاری کرده است.»
با این حال، افزایش سریع هزینه‌های دفاعی لهستان بیش از آن‌که ناشی از علاقه به جلب حمایت ترامپ باشد، ریشه در دشمنی تاریخی این کشور با روسیه دارد. ورشو و واشنگتن در مورد جنگ اوکراین اختلاف‌نظر دارند. لهستان سال‌ها نسبت به تهدید روسیه هشدار داده و در دفاع از خاک اوکراین موضعی قاطع داشته است.
آمریکا از پایان جنگ سرد تاکنون در اروپا نیرو مستقر کرده و پس از آغاز جنگ اوکراین، این تعداد افزایش یافته است. بر اساس گزارش کنگره، در سال گذشته حدود ۸۰ هزار نیروی آمریکایی در اروپا حضور داشته‌اند. با این حال، این تعداد بسیار کمتر از دوران اوج جنگ سرد است که حدود نیم میلیون نیروی آمریکایی در اروپا مستقر بودند.
دهه‌هاست که سیاست خارجی آمریکا بر اهمیت این حضور نظامی نه‌فقط برای امنیت اروپا، بلکه برای امنیت خود آمریکا تأکید داشته است. این نیروها خط مقدم دفاعی محسوب می‌شوند، در آموزش نیروهای متحد مشارکت دارند و مدیریت تسلیحات هسته‌ای را بر عهده دارند.
اکنون آینده این حضور نظامی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. رهبران اروپایی به‌طور علنی از واشنگتن خواسته‌اند که نیروهای خود را کاهش ندهد، اما ترامپ، هگست و معاونش «جی‌دی ونس» به‌وضوح اعلام کرده‌اند که قصد دارند تمرکز نظامی آمریکا را به منطقه دریای چین جنوبی منتقل کنند.
اکنون، بیشتر پایگاه‌های زمینی و هوایی آمریکا در کشورهای آلمان، ایتالیا و لهستان قرار دارند. این پایگاه‌ها نقش بازدارندگی در برابر تهدید روسیه دارند؛ درحالی‌که پایگاه‌های دریایی و هوایی آمریکا در ترکیه، یونان و ایتالیا نیز در پشتیبانی از عملیات‌های نظامی در غرب آسیا مؤثر هستند.
به گزارش اندیشکده «مرکز مطالعات سیاست اروپایی» مستقر در واشنگتن، این پایگاه‌ها «پایه‌ای حیاتی برای عملیات ناتو، بازدارندگی منطقه‌ای و نمایش قدرت جهانی» محسوب می‌شوند. با این حال، مهم‌ترین ابزار بازدارنده اروپا، زرادخانه هسته‌ای آن است.
به گزارش سی‌ان‌ان، در اوایل جنگ روسیه با اوکراین، «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه بارها با اشاره‌های تلویحی درباره احتمال استفاده از سلاح هسته‌ای، موجب نگرانی شدید غرب شد؛ گرچه اکنون این نگرانی تا حدی کاهش یافته، اما اروپا در حوزه بازدارندگی هسته‌ای به‌شدت به ایالات متحده وابسته است.
دو کشور اروپایی دارای سلاح هسته‌ای، یعنی بریتانیا و فرانسه روی هم رفته تنها حدود یک‌دهم از زرادخانه هسته‌ای روسیه را در اختیار دارند. اما زرادخانه هسته‌ای آمریکا تقریباً هم‌تراز با روسیه است و ده‌ها کلاهک هسته‌ای آمریکایی در خاک اروپا مستقر هستند.
انتهای پیام/
