انسان هایی که با عشق به وطن و ایمان راه فداکاری را پیموده اند

اختصاصی/ محمد لطفی_ در آن روز برفی اسفند ۱۴۰۳، در هتل بیستون کرمانشاه، کنار دکتر طهرانچی، احساس عمیقی در دل من جاری شد که هنوز هم در خاطرم زنده است. آنجا، در محلی که پرچم‌های سیاه بر دیوارها خودنمایی می‌کردند و فضای حسینیه‌ای داشت، منتظر سخنرانی‌ای بودیم که قرار بود روحمان را جلا دهد. اما دکتر طهرانچی با سخنانش، ما را به سفری معنوی برد؛ سفری به عمق تاریخ و ایمان.

او شروع کرد به روایت عاشورا و امام حسین (ع)، و تأکید ویژه‌ای بر رفتن به روضه امام حسین داشت. گفت: «ما باید از مکتب امام حسین الگو بگیریم.» و سپس کلمه «جنود» را توضیح داد؛ اینکه معمولاً برای دو گروه عقل و جهل استفاده می‌شود، اما او گفت: «ما جنود حضرت حق هستیم»، یعنی لشکریان خداوندیم؛ کسانی که آماده‌اند در راه حق و برای خدا کار کنیم.

میدانید چیست! چرا چیریک ها همیشه پیروز میدان هستند؟ چیریک  ها آزاد هستند و میلی به دنیا ندارد؛ مال و مسئولیت برایشان مهم نیست. اگر انسان‌ها از خود بگذرند، جزو جنود حضرت حق خواهند شد.

در نگاه او، شهدا نمونه‌های بارز این جنود بودند؛ کسانی که از خود گذشتند، جهاد کردند و برای رضای خدا ایستادند. اما پرسشی بزرگ در دل من نقش بست: چگونه باید از خود گذشت؟ این واژه‌ای آشنا ولی سخت و دردناک است. شهید آوینی می‌گوید: ما هنوز شهادت بی‌درد می‌طلبیم غافل از آنکه جز اهل درد نیستند که شهادت را می‌پذیرند.

آری، شهادت یعنی گذشتن از خویش؛ یعنی آزاد بودن از دنیا و مال و مسئولیت‌ها. اگر کسی بتواند از خودش بگذرد، عضوی واقعی از جنود حق خواهد شد؛ کسانی که با شهادت به نزد او خواهند رفت. اما اگر نه، جز انتظار چیزی نخواهد داشت؛ انتظار مرگ یا بی‌پایانی بی‌معنا..

دکتر طهرانچی فارغ‌التحصیل دانشگاه مسکو بود اما آمد تا برای ایران و وطنش خدمت کند. او رفقای زیادی داشت که در جبهه‌های هشت ساله شهید شدند یا ترور شدند. او از دانشگاه‌های مختلف جهان گذشت تا پژوهشگر شود و علم را به جامعه علمی کشور هدیه دهد. او نشان داد که باید برای آبادانی وطن، برای خدمت به مردم و اعتلای علم از خود گذشت؛ باید پرچم کشورمان را بلند نگه داشت و با توانمندی‌های علمی وارد میدان شد.

این روز برفی یادآور این است که انسان‌هایی مانند دکتر طهرانچی هستند که با عشق به وطن و ایمان به حق، راهی سخت ولی ارزشمند را پیموده‌اند؛ کسانی که با فداکاری‌هایشان نشان دادند معنای واقعی جنود بودن چیست—در راه خدا بودن، در راه حقیقت قدم گذاشتن و هیچ چیز جز رضایت الهی نخواستن.