دوگانه رسانهای؛ از سفر قطب جنوب شهرام دبیری تا عروسی میلیاردی دختر شمخانی
اختصاصی بازتاب
محمدامین رضایی_ در روزهایی که افکار عمومی بیش از همیشه نسبت به رفتار و عملکرد مسئولان و چهرههای بانفوذ حساس است، اتفاقات اخیر بار دیگر پرده از یک واقعیت تلخ در فضای رسانهای کشور برداشت؛ واقعیتی به نام “استاندارد دوگانه” در نقد و دفاع از افراد.
چندی پیش، انتشار خبر سفر شهرام دبیری، معاون پارلمانی رئیس جمهور به قطب جنوب، بهانهای شد برای هجمه گسترده رسانهها و کاربران فضای مجازی. همانهایی که بدون در نظر گرفتن انصاف رسانه ای و فقط با هدف تخریب تیم آذربایجانی نزدیک به پزشکیان، او را به «اشرافیگری» و «بیتوجهی به مشکلات مردم» متهم کردند. در حالی که این سفر نه با بودجه عمومی، بلکه با هزینه شخصی انجام شده بود.
در مقابل، چند روز پیش، ویدئوی مربوط به عروسی میلیاردی دختر علی شمخانی، دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی، منتشر شد؛ مراسمی مجلل و پرهزینه که نماد آشکار فاصله طبقاتی و بیتفاوتی برخی مقامات نسبت به وضعیت اقتصادی مردم بود.
با این حال، همان رسانههایی که با تمام قوا علیه دبیری به اتهام اشرافیگری تاختند، اینبار سکوت کردند، یا حتی در برخی موارد با توجیهات عجیب و به بهانه حفظ حریم شخصی به دفاع از شمخانی و خانوادهاش پرداختند و بعضا پا را فراتر گذاشته و انتشار این فیلم را مرتبط با معاندین دانسته و در تلاش برای تحریف افکار عمومی از اشرافیگری در این موضوع و سفید شویی آن فضاسازی نمودند.
این تضاد آشکار، بیش از آنکه به تفاوت در رفتار اشخاص مربوط باشد، نشاندهنده بحران صداقت و استقلال در بخش بزرگی از رسانههای کشور است. رسانهها و افرادی که در مقابل دو موضوع شبیه به هم دو موضع متفاوت اتخاذ کردند.
در چنین فضایی، طبیعی است که اعتماد عمومی به رسانهها روزبهروز کمتر شود. وقتی مردم میبینند که نقدها نه بر اساس عدالت، بلکه بر اساس وابستگی جناحی و منافع سیاسی تنظیم میشود، دیگر سخن از «رسانه آزاد» و «شفافیت» تنها شعاری پوچ خواهد بود.
آیا رسالت رسانه، دفاع از قدرت است یا بازتاب دادن حقیقت؟
آیا نقد منصفانه باید جای خود را به تسویهحسابهای سیاسی بدهد؟
و مهمتر از همه، آیا رسانهای که در برابر فساد و تجمل صاحبان قدرت سکوت میکند، هنوز شایسته نام «رسانه» است؟
ماجرای سفر قطب جنوب شهرام دبیری و عروسی اشرافی دختر شمخانی، دو تصویر متفاوت اما مکمل از یک واقعیت تلخاند؛ واقعیتی به نام رسانهزدگی سیاسی و مرگ انصاف خبری.
